Overdracht van aandelen

Wat is een share deal?

Bij een overdracht van aandelen (share deal) verwerft de overnemer de aandelen van een vennootschap, in tegenstelling tot een asset deal waarbij specifieke vermogensbestanddelen worden overgenomen. De aandelen vertegenwoordigen het geheel van een vennootschap: zowel het actief (gebouwen, machines, cliënteel, etc.) als het passief (schulden en andere verplichtingen).

Bedrijfseconomisch beogen beide transactievormen in principe hetzelfde resultaat, namelijk de overdracht en voortzetting van de commerciële activiteiten. Vanuit juridisch, financieel en fiscaal oogpunt zijn het echter fundamenteel verschillende transacties.

Het grote voordeel van een share deal is dat de activiteiten worden voortgezet door precies dezelfde rechtspersoon. Het ondernemings- en btw-nummer blijven behouden, bankrekeningen blijven doorlopen, contracten blijven in principe van kracht en vergunningen worden automatisch mee overgedragen. Het nadeel is echter dat de overnemer zich geconfronteerd kan zien met aanspraken of vorderingen die dateren van vóór de overname.

Het overnameproces: van intentie tot uitvoering

1. De precontractuele fase

Due Diligence: Een grondige doorlichting

Waar men bij een asset deal selectief kan zijn in welke onderdelen men overneemt, verwerft men bij een share deal de facto de vennootschap zelf, met haar volledige historiek, risico’s en (latente) aansprakelijkheden.

Due diligence, letterlijk “passende zorgvuldigheid”, is dan ook cruciaal. Dit onderzoek is niet louter een formaliteit, maar een essentiële stap om te weten wat men precies overneemt en welke prijs men daarvoor wil betalen.

Een grondige due diligence omvat:

• Vennootschapsrechtelijk onderzoek: Is de vennootschap correct opgericht? Werd het kapitaal volgestort? Werden alle vereisten inzake notulering en publicaties nageleefd? Met de invoering van het Wetboek van Vennootschappen en Verenigingen moet ook de conformiteit van de vennootschapsvorm en statuten worden onderzocht.
• Financiële analyse: Geven de boeken een nauwkeurig en volledig beeld van de operationele resultaten en financiële toestand? Is het actief correct gewaardeerd? Zijn er overgewaardeerde debiteuren of voorraden? Welke schulden en financiële verplichtingen bestaan er?
• Activa van de vennootschap: Zijn de materiële en immateriële activa (gebouwen, machines, intellectuele eigendom) vrij van hypotheken, pandrechten of andere zekerheden? Bij familiale ondernemingen staan intellectuele eigendomsrechten vaak op naam van de oprichter of zaakvoerder in plaats van de vennootschap zelf.
• Knowhow en bedrijfsgeheimen: Bepaalde knowhow is mogelijk niet uitgeschreven of beschermd, maar wel essentieel voor de productie of verkoop. De overnemer moet zich verzekeren dat deze knowhow wordt overgedragen.
• Contracten en vergunningen: Bestaat er continuïteit in de relaties met belangrijke leveranciers? Zijn er agentuur- of distributierelaties? Bestaan er (afname)contracten met belangrijke klanten of gebeurt alles op afroep? Zijn er intuitu personae-contracten die door de overname kunnen worden beëindigd?
• Werknemers en medewerkers: Wat is de totale personeelskost? Welke anciënniteit hebben werknemers opgebouwd? Zijn er vakbondsafgevaardigden met beschermd statuut? Welke extralegale voordelen, pensioentoezeggingen, groepsverzekeringen of bonussystemen bestaan er?

De verplichting om zich te informeren ligt in principe bij de kandidaat-overnemer. De kandidaat-overdrager heeft in beginsel geen wettelijke plicht om informatie te verstrekken, hoewel hij zich uiteraard niet schuldig mag maken aan bedrog. Hoe professioneler een kandidaat-overnemer is, en hoe meer hij zich door professionele adviseurs laat bijstaan, hoe strenger eventuele latere aanspraken zullen worden beoordeeld.

Confidentialiteit en geheimhouding

Voorafgaand aan de informatieverstrekking is het afsluiten van een Non-Disclosure Agreement (NDA) of confidentialiteitsovereenkomst essentieel. Kandidaat-overnemers zijn immers vaak sectorgenoten of zelfs directe concurrenten die de verkregen informatie zouden kunnen misbruiken voor andere doeleinden dan een eventuele overname.

In een confidentialiteitsovereenkomst wordt de vertrouwelijkheid verankerd van zowel de uitgewisselde informatie als soms de onderhandelingen zelf. Vanuit het standpunt van de overdrager worden best forfaitaire schadevergoedingen opgenomen, met de mogelijkheid om de werkelijk geleden schade te verhalen indien deze hoger zou zijn. De schade bewijzen die ten gevolge van miskenning van confidentialiteit is geleden, is immers meestal geen evidente opdracht.

Letter of Intent (LOI)

Een Letter of Intent (LOI) of intentieverklaring is een document dat eenzijdig door de kandidaat-overnemer wordt opgesteld, of als overeenkomst door beide partijen wordt ondertekend. In dit laatste geval spreekt men eerder van een Memorandum of Understanding (MoU) of een eigenlijke voorovereenkomst.

De LOI of MoU geeft aan dat partijen de intentie hebben om tot een definitieve overeenkomst te komen en legt vast:

• De grote lijnen en principes van de beoogde transactie
• Een eerste indicatie van de prijs
• Het verdere verloop van de onderhandelingen
• Een eventuele periode van exclusiviteit
• Zaken of engagementen die voor de kandidaat-overnemer van essentieel belang zijn

Voor de kandidaat-overdrager betekent dergelijke overeenkomst de zekerheid van een principieel akkoord. Vooral wanneer de kandidaat-overnemer exclusiviteit bedingt, is dit belangrijk, omdat andere geïnteresseerden dan moeten worden afgehouden. De intentieverklaring moet dan wel voldoende bindend zijn, zodat de kandidaat-overnemer niet zomaar kan afhaken.

Voor de kandidaat-overnemer is het voordeel dat er reeds een akkoord is over de principes en dat hij voor een bepaalde periode een voorkeurrecht verkrijgt. Elementen die voor de overnemer van dusdanig belang zijn dat hij zonder deze niet wil overnemen, kunnen als opschortende voorwaarde worden geformuleerd.

2. De contractuele fase

De overnameovereenkomst (Share Purchase Agreement)

Een overdracht van aandelen is in wezen niets anders dan een koop-verkoop. Als louter consensuele overeenkomst is zij voltrokken zodra er een akkoord is over het voorwerp en over de prijs, zelfs zonder dat er al is geleverd of betaald, en zonder dat dit in een geschrift moet zijn vastgelegd.

Voor de geldigheid van een overdracht is dus geen geschrift vereist, tenminste als men het voorwerp en de prijs kan bewijzen. Zelfs de inschrijving in het aandelenregister, een logisch gevolg van een aandelentransactie, is geen geldigheidsvereiste. In de praktijk stelt de inschrijving in het aandelenregister de overdracht tegenwerpelijk aan de vennootschap en aan derden, maar tussen partijen onderling geldt de overdracht vanaf de wilsovereenstemming.

Toch is een geschreven overeenkomst sterk aan te raden om de specifieke voorwaarden en modaliteiten vast te leggen. De omvang van een dergelijke overeenkomst hangt af van:

• De complexiteit van de vennootschap
• De risico’s die de overname inhoudt
• De hoedanigheid van de overnemer (bestaande aandeelhouder, manager, externe partij)

Een volledige overnameovereenkomst (Share Purchase Agreement of SPA) omvat typisch:

• Identificatie van partijen en voorwerp van de overdracht
• Prijs en betalingsmodaliteiten (contant, gespreide betaling, earn-out)
• Opschortende voorwaarden (bv. verkrijgen van financiering, vergunningen, regularisatie bouwovertreding)
• Verklaringen en waarborgen (Representations and Warranties)
• Specifieke vrijwaringen (bijv. voor gekende juridische risico’s)
• Niet-concurrentie- en niet-afwervingsbedingen
• Aansprakelijkheidsregelingen en -beperkingen
• Betalingsgaranties (escrow, borgstelling, bankgarantie)
• Procedure bij geschillen
• Specifieke afspraken over de transitie

Verklaringen en waarborgen (representations and warranties)

Naar Belgisch recht geniet een overnemer van aandelen slechts een beperkte wettelijke bescherming. De bescherming die het Burgerlijk Wetboek biedt met betrekking tot vrijwaring voor uitwinning (art. 1626 e.v. BW) en voor verborgen gebreken (art. 1641 e.v. BW) is inhoudelijk vaak onvoldoende. Het eigenlijke voorwerp van de koop-verkoop is immers niet de vennootschap zelf maar de aandelen, terwijl de garanties die de overnemer wenst te verkrijgen hoofdzakelijk betrekking hebben op de vennootschap en haar onderliggende vermogen.

Daarom is een contractuele regeling onder de vorm van “representations and warranties” (verklaringen en waarborgen) essentieel. Deze vormen het sluitstuk van de due diligence, waarbij de overdrager de conclusies contractueel onderschrijft en bepaalde zaken aanvullend bevestigt of garandeert.

De representations and warranties bevatten doorgaans:

1. Verklaringen over de aandelen:
   • Ze zijn geldig uitgegeven
   • De overdrager is de rechtmatige eigenaar
   • Ze zijn vrij van lasten en zekerheden
   • Ze vertegenwoordigen het aangegeven percentage van het kapitaal
2. Verklaringen over de vennootschap:
   • Correcte oprichting en naleving van vennootschapswetgeving
   • Volstorting van het kapitaal
   • Correct bijgehouden vennootschapsdocumenten
   • Naleving van toepasselijke wetgeving
3. Verklaringen over financiële toestand:
   • Correctheid en volledigheid van de jaarrekeningen
   • Geen verborgen schulden of niet-geregistreerde verplichtingen
   • Correcte waardering van activa en passiva
   • Geen wezenlijke negatieve wijzigingen sinds laatste jaarrekening
4. Verklaringen over activa:
   • Eigendomsrecht op alle activa
   • Geen bezwaringen door hypotheken, pandrechten, etc.
   • Correcte bescherming van intellectuele eigendom
   • Eigendom of geldige licenties voor alle gebruikte software en technologie
5. Verklaringen over contracten:
   • Volledigheid van de meegedeelde contracten
   • Geen wanprestaties of dreigende contractbreuk
   • Geen intuitu personae-contracten die door de overname in gevaar komen
   • Gangbare marktvoorwaarden voor intragroepsrelaties
6. Verklaringen over personeel:
   • Correcte naleving van arbeidsrecht
   • Correct aangegeven bij sociale instanties
   • Volledigheid van meegedeelde arbeidsvoorwaarden en -voordelen
   • Afwezigheid van hangende sociale geschillen
7. Verklaringen over geschillen en risico’s:
   • Volledige informatie over lopende rechtszaken
   • Afwezigheid van dreigende procedures
   • Naleving van milieuwetgeving
   • Naleving van privacywetgeving

Deze verklaringen worden in principe beschouwd als resultaatsverbintenissen: zonder dat de overnemer een fout moet bewijzen, kan hij vergoeding vorderen indien een verklaring onjuist blijkt te zijn. De bewijslast ligt bij de overnemer om aan te tonen dat een bepaalde verklaring niet correct was.

De verklaringen worden vaak versterkt door bijkomende zekerheden zoals:

• Persoonlijke borgstelling van de overdrager
• Bankgarantie
• Gedeeltelijk uitgestelde betaling
• Een geblokkeerde rekening (escrow account)
• Verzekering van de verklaringen en waarborgen (Representations and Warranty Insurance)

Niet-concurrentiebedingen en niet-afwervingsbedingen

Een van de ergste scenario’s voor een overnemer is dat de verkoper kort na de overdracht opnieuw met dezelfde activiteiten begint en zo de waarde van de overname uitholt. Zeker bij familiale ondernemingen, waar de zaakvoerder vaak de vertrouwenspersoon is van leveranciers en klanten, kan dit verreikende gevolgen hebben.

Bescherming tegen concurrentie

De overnemer heeft verschillende mogelijkheden om zich hiertegen te beschermen:

1. Niet-afwervingsbeding: Een verbod voor de overdrager om klanten of personeel te benaderen. Dit biedt bescherming voor het bestaande cliënteel, eventueel uitgebreid tot prospecten waarmee men ten tijde van de overdracht al in gesprek was. Via een afwervingsverbod voor werknemers en zelfstandige medewerkers wordt bovendien de menselijke knowhow beschermd.
2. Niet-concurrentiebeding: Een algemeen verbod om concurrerende activiteiten uit te oefenen. Dit gaat verder dan enkel de bescherming van bestaand cliënteel.

Bij een asset deal die het volledige handelsfonds omvat, wordt aangenomen dat een niet-concurrentiebeding automatisch in de overeenkomst is vervat, op basis van de vrijwaring tegen uitwinning (art. 1625 en 1626 BW). Bij een share deal is dit niet het geval, waardoor de concurrentie expliciet contractueel moet worden beperkt.

Geldigheidsvoorwaarden

Een niet-concurrentiebeding is een uitzondering op het basisprincipe van vrijheid van handel en nijverheid dat is verankerd in het Wetboek Economisch Recht (art. II.3 en II.4 WER).

Voor de geldigheid van een niet-concurrentiebeding moet dit:

• Beperkt zijn in de tijd: De duurtijd hangt af van de sector en de marktomstandigheden. In sectoren met veelvuldig klantencontact zal een kortere termijn gelden dan in sectoren met minder frequente contacten. Ook als de verkoper prominent op de voorgrond fungeerde, kan een langere termijn verdedigbaar zijn.
• Beperkt zijn in de ruimte: Het territoriale toepassingsgebied moet representatief zijn voor het gebied waar de vennootschap actief is. Voor een regionaal bedrijf kan men bijvoorbeeld niet heel België als toepassingsgebied bepalen.
• Beperkt zijn in voorwerp: Het verbod kan enkel betrekking hebben op activiteiten die daadwerkelijk concurrerend zijn met die van de overgenomen vennootschap.

Een niet-concurrentiebeding wordt best ruim geformuleerd zodat het niet alleen de (natuurlijke) persoon van de overdrager omvat, maar ook rechtspersonen waarin de overdrager belangen heeft of waarvoor hij als bestuurder, zaakvoerder, werknemer of consultant actief is.

Tot 2015 werd een niet-concurrentiebeding dat niet aan deze voorwaarden voldeed, volledig nietig verklaard. Het Hof van Cassatie heeft dit genuanceerd: indien de overeenkomst een deelbaarheidsbeding of matigingsbevoegdheid bevat, kan een ongeldig beding worden herleid tot wat wettelijk toelaatbaar is. Het is daarom aan te raden een dergelijk beding in de overeenkomst op te nemen (Cass. 23 januari 2015, C.13.0579.N en Cass. 25 juni 2015).

In tegenstelling tot niet-concurrentiebedingen, gelden niet-afwervingsbedingen voor personeel en cliënteel in principe zonder tijdsbeperking. Toch moet men rekening houden met het algemene verbod op rechtsmisbruik: een beroep op een niet-afwervingsbeding kan als rechtsmisbruik worden beschouwd indien dit zonder redelijk belang gebeurt of een onevenredig nadeel berokkent.

Bescherming van de investering

Bescherming van de investering

Een overnemer baseert zich bij een aandelenoverdracht op de track record van de onderneming: de gerealiseerde omzetten en marges in de jaren voorafgaand aan de overname. Deze historische cijfers bieden echter geen garantie voor toekomstige resultaten. Bovendien bestaat het risico dat verborgen gebreken of niet-meegedeelde risico’s pas na de overname aan het licht komen.

Earn-out regeling

Een earn-out is een variabele en gespreide betalingsstructuur waarbij een deel van de overnameprijs afhankelijk wordt gemaakt van de toekomstige financiële prestaties van de vennootschap. Deze regeling biedt meerdere voordelen:

• Voor de overnemer:
  • Zekerheid dat de verkoper een blijvend belang heeft bij het succes
  • Gedeeltelijke bescherming tegen te optimistische prognoses
  • Spreiding van de financiering, wat de cashflow-impact vermindert
  • Mogelijkheid om de overdrager als manager, consultant of verkoper betrokken te houden
• Voor de verkoper:
  • Mogelijkheid om een hogere totale verkoopprijs te realiseren
  • Participatie in toekomstige groei waarvoor hij/zij de basis heeft gelegd
  • Structurering van de betaling, wat fiscale voordelen kan bieden

Voor een effectieve earn-out regeling is het cruciaal om duidelijke en objectief meetbare prestatiecriteria vast te leggen, zoals:

• EBITDA (winst voor interesten, belastingen, afschrijvingen en amortisaties)
• Omzet
• Bruto- of nettowinstmarge
• Behoud van belangrijke klanten

De periode voor een earn-out bedraagt typisch 1 tot 3 jaar na de overname, maar kan in specifieke sectoren ook langer zijn.

Escrow en andere zekerheden

Om zich in te dekken tegen risico’s die voortvloeien uit incorrecte verklaringen en waarborgen, kunnen partijen overeenkomen dat:

• Een deel van de prijs geblokkeerd wordt via een overeenkomst van escrow: Een escrow houdt in dat een bepaald deel van de koopprijs niet direct aan de verkoper wordt betaald, maar op een geblokkeerde rekening wordt geplaatst bij een derde partij (escrow agent, vaak een bank of notaris). Het geblokkeerde bedrag dient als garantie voor eventuele claims onder de verklaringen en waarborgen. Het bedrag wordt pas vrijgegeven aan het einde van de escrow-periode, eventueel in schijven op vooraf bepaalde tijdstippen, voor zover er geen claims zijn ingediend of na afhandeling van ingediende claims.
• Een persoonlijke borgstelling wordt verstrekt: De verkoper of een derde persoon stelt zich persoonlijk garant voor de verplichtingen die voortvloeien uit de verklaringen en waarborgen. Idealiter is deze borgstelling hoofdelijk en solidair, zodat de overnemer zowel de verkoper als de borg voor het geheel kan aanspreken.
• Een bankgarantie wordt verleend: Een financiële instelling verbindt zich ertoe om op eerste verzoek van de overnemer een bepaalde som te betalen indien aan bepaalde voorwaarden is voldaan. Dit biedt een hoge mate van zekerheid, maar is relatief duur en banken eisen vaak zelf zekerheden van de verkoper.
• Representations and Warranties Insurance: Een relatief nieuwe ontwikkeling, vooral populair in grote transacties, is de verzekering van verklaringen en waarborgen. Deze verzekering dekt de risico’s verbonden aan het niet-nakomen van de verklaringen en waarborgen door de verkoper. Hoewel de premies aanzienlijk kunnen zijn, biedt dit een “cleaner exit” voor de verkoper en meer zekerheid voor de koper. De verzekering kan afgesloten worden door zowel de verkoper (sell-side policy) als de koper (buy-side policy).

3. De postcontractuele fase

De relaties tussen overdrager en overnemer eindigen meestal niet met de ondertekening van de overnameovereenkomst. Vaak zijn er engagementen die verder lopen of nieuwe samenwerkingsvormen die ontstaan.

Voortdurende engagementen

Na de closing van de transactie kunnen verschillende types engagementen blijven bestaan:

• Contractuele verplichtingen uit de overnameovereenkomst:
  • Niet-concurrentie- en niet-afwervingsbedingen
  • Geheimhoudingsafspraken
  • Earn-out regelingen
  • Escrow-afspraken
• Nieuwe samenwerkingsvormen:
  • De voormalige aandeelhouder kan als manager of bestuurder betrokken blijven
  • Een dienstverlenings- of consultancy-overeenkomst kan worden afgesloten
  • De verkoper kan een andere rol opnemen (leverancier, klant, designer)
  • De verkoper kan via een achtergestelde lening financiering blijven verstrekken

Geschillenbeslechting

Het is echter onvermijdelijk dat er soms ook minder positieve ontmoetingen plaatsvinden, zoals:

• Discussies over de voorwaarden van earn-out of escrow
• Aansprakelijkheidsvorderingen naar aanleiding van gebreken
• Claims van derden tegen de vennootschap met oorsprong vóór de overname

Om ook in dergelijke situaties een zekere voorspelbaarheid te creëren, is het aangewezen om in de overnameovereenkomst een procedure voor aanspraken en vorderingen uit te schrijven:

• Termijnen: Tot wanneer kunnen feiten tot aanspraken leiden? (vaak gekoppeld aan verjaringstermijnen of fiscale controletermijnen)
• Kennisgeving: Hoe en binnen welke termijn moet een claim worden meegedeeld?
• Minnelijke regeling: Wordt eerst een minnelijke geschillenbeslechting geprobeerd, en voor welke periode?
• Bevoegde instantie: Welke rechtbanken zijn bevoegd of wordt geopteerd voor arbitrage? In het laatste geval: via welke instelling en volgens welke regels?

Beperkingen van aansprakelijkheid

Om discussies over de omvang van de aansprakelijkheid te vermijden, worden vaak ook beperkingen vastgelegd:

• Drempels en plafonds: Een minimum- en maximumbedrag waarvoor de verkoper kan worden aangesproken
• Tijdslimieten: Verschillende termijnen naargelang het type claim (bv. kortere termijn voor operationele zaken, langere voor fiscale en eigendomsclaims)
• Verrekening van verzekeringen: Afspraken over hoe eventuele verzekeringsuitkeringen worden verrekend
• Fiscale besparingen: Bepalingen of fiscale voordelen uit verliezen al dan niet worden verrekend
• Schadebeperkingsplicht: De verplichting voor de overnemer om de schade zoveel mogelijk te beperken

Deze afspraken zorgen ervoor dat zelfs in conflictsituaties een zekere voorspelbaarheid bestaat en dat beide partijen weten waar ze aan toe zijn.

Fiscale aspecten van een share deal

Voordelen voor natuurlijke personen-verkopers

Een belangrijk voordeel van een aandelenoverdracht tegenover een asset deal is de fiscale behandeling, vooral voor een natuurlijke persoon als verkoper. Wanneer de overdracht buiten de beroepswerkzaamheid valt en binnen het normaal beheer van privévermogen, is de overdracht van aandelen naar Belgisch recht in principe belastingvrij.

Een uitzondering geldt wanneer de aandelen deel uitmaken van een aanmerkelijke deelneming (25% of meer) en worden overgedragen aan een rechtspersoon buiten de Europese Economische Ruimte. In dat geval worden de gerealiseerde meerwaarden alsnog belast. Bovendien heeft de wetgever voorzien dat meerwaarden bij een in principe niet-geviseerde transactie toch belast worden als de aandelen binnen 12 maanden worden doorverkocht aan een overnemer buiten de EER.

Let op: volgens het regeerakkoord Dewever zal er binnenkort een meerwaardebelasting op aandelen ingevoerd worden.

Behandeling voor vennootschappen-verkopers

Indien de aandelen worden verkocht door een vennootschap, zijn de gerealiseerde meerwaarden in hoofde van die vennootschap in principe wel belast. Slechts onder bepaalde voorwaarden kunnen deze alsnog van een vrijstelling genieten. Deze voorwaarden zijn gekoppeld aan de voorwaarden voor de DBI-aftrek (Definitief Belaste Inkomsten):

• Taxatievoorwaarde: De vennootschap die de dividenden uitkeert is een normaal belaste vennootschap
• Participatievoorwaarde: De verkrijgende vennootschap bezit een deelneming van minstens 10% in de vervreemde vennootschap, of de aanschaffingswaarde bedraagt minstens 2,5 miljoen EUR
• Permanentievoorwaarde: De aandelen werden gedurende minstens één jaar ononderbroken in volle eigendom behouden

Onze begeleiding bij een share deal

Ons advocatenkantoor beschikt over uitgebreide expertise in de begeleiding van aandelenoverdrachten. We ondersteunen zowel verkopers als kopers in alle fases van het overnameproces:

1. Voorbereidingsfase

• Juridisch-strategisch advies over de structuur van de transactie
• Waardering en fiscale optimalisatie
• Begeleiding bij het vormgeven van de vennootschap (juridische herstructureringen)
• Opstellen van confidentialiteitsovereenkomsten
• Begeleiding bij het samenstellen van datarooms

2. Onderhandelingsfase

• Opstellen en onderhandelen van intentieverklaringen (LOI) en principeovereenkomsten (MoU)
• Organisatie en begeleiding van het due diligence onderzoek
• Identificatie van juridische risico’s en remediëringsmogelijkheden
• Onderhandeling over essentiële contractvoorwaarden

3. Contractuele fase

• Opstellen en onderhandelen van definitieve overnameovereenkomsten (SPA)
• Ontwikkeling van robuuste verklaringen en waarborgen
• Uitwerking van passende zekerheidsmechanismen (escrow, garanties)
• Structurering van earn-out regelingen en transitieafspraken
• Opstellen van niet-concurrentie- en niet-afwervingsbedingen
• Ontwerp van aandeelhoudersovereenkomsten bij gedeeltelijke overdrachten

4. Uitvoeringsfase

• Begeleiding bij het vervullen van opschortende voorwaarden
• Bijstand bij de closing en administratieve afwikkeling
• Inschrijving in het aandeelhoudersregister
• Melding aan relevante instanties

5. Postcontractuele fase

• Begeleiding bij geschillen over verklaringen en waarborgen
• Bijstand bij earn-out berekeningen en discussies
• Ondersteuning bij transitievraagstukken

Een aandelenoverdracht is complex en bevat talrijke juridische valkuilen. Zonder gedegen juridische bijstand riskeert u als verkoper aanzienlijke aansprakelijkheid na de verkoop, of als koper onaangename verrassingen die de waarde van uw investering uithollen.

Meer weten over de overdracht van het handelsfonds (asset deal)? Klik hier om onze pagina te bekijken.